تَوَسُّطٌ (TAWASSUTH)
Pertengahan antara Syiddah dan Rakhawah. Maksudnya ialah membunyikan huruf.
لَيِّنٌ (LAYYIN) = Lunak.
Maksudnya ialah membunyikan huruf dengan lunak, lemah dan lembut, ketika huruf itu mati dan jatuh sesudah harakat fathah.
Hurufnya ada 2 iaitu : وْ _َ يْ
اِنْحِرَافٌ (INHIRAF) = Condong.
Maksudnya ialah membunyikan huruf condong ke hujung lidah dengan sedikit melenturkan (melengkungkan) lidah.
Hurufnya ada 2 iaitu : ل ر
تَكْرِيْرٌ (TAKRIR) = Mengulang-ulang.
Maksudnya ialah membunyikan huruf dengan lidah bergetar tidak lebih dari dua getaran. Apabila getarannya sampai tiga kali, maka rosak bacaan. Dan apabila sampai empat getaran, berarti huruf itu telah menjadi dua huruf.
Hurufnya ada satu iaitu: ر
صَفِيْرٌ (SHAFIR) = Siul atau seruit.
Maksudnya ialah membunyikan huruf dengan berdesir bagaikan suara seruling.
Hurufnya ada tiga, iaitu : ص ز س
تَفَشِّيْ (TAFASY-SYI) = Menyebar.
Maksudnya ialah membunyikan huruf dengan angin tersebar di mulut.
Hurufnya ada satu, iaitu : ش
قَلْقَلَةٌ (QALQALAH) = Goncang.
Maksudnya ialah membunyikan huruf dengan goncangan pada makhrajnya, sehingga terdengar pantulan suara yang kuat pada saat mati atau dimatikan kerana berhenti (waqaf).
Hurufnya ada lima, iaitu: قُطْبُ جَدٍ
Qalqalah terbagi menjadi dua, yaitu:
- قَلْقَلَةٌ صُغْرَى (QALQALAH SUGHRA), iaitu pantulan suara huruf qalqalah agak lebih kecil, karena huruf qalqalahnya itu mati asli berada di tengah-tengah kata atau kalimat.
- قَلْقَلَةٌ كُبْرَى (QALQALAH KUBRA), iaitu pantulan suara huruf qalqalah agak lebih besar, karena huruf qalqalahnya itu sebenarnya hidup, tapi dimatikan ketika waqaf (menghentikan bacaan).
اِسْتِطَالَةٌ (ISTITHALAH) = Memanjang.
Maksudnya ialah membunyikan huruf dengan memanjang di salah satu tepi pangkal lidah sampai ke depan.
Hurufnya ada satu, iaitu: ض
غُنَّةٌ (GHUNNAH) = Berdengung.
Maksudnya ialah membunyikan huruf dengan suara berdengung yang keluar dari pangkal hidng.
Hurufnya ada dua, iaitu : م ن
